Katecheza na Niedzielę Palmową – 13.04.2025

Wielki Tydzień rozpoczyna się Niedzielą Palmową, czyli Męki Pańskiej, a kończy się Niedzielą Zmartwychwstania. Obie te niedziele jak klamra spinają w jedną całość najważniejsze wydarzenia zbawcze: mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Poszczególne dni Wielkiego Tygodnia, zwłaszcza Święte Triduum Paschalne, ukazują tę prawdę.
Zbawcze wydarzenia paschalne uobecniają się w sposób wyjątkowy w liturgii tych dni, która koncentrując się na końcowych wydarzeniach życia Chrystusa, ukazuje przede wszystkim Jego ostateczne zwycięstwo nad grzechem i śmiercią. Obrzędy Wielkiego Tygodnia zawierają bogactwo czytań z Pisma świętego i tekstów liturgicznych oraz posługują się obfitym językiem znaków i symboli: palmy, umycie nóg, odsłonięcie i adoracja krzyża, Grób Pański, ogień i światło Paschału, woda, procesje.
Wyjątkowe znaczenie mają ostatnie trzy dni Wielkiego Tygodnia – Święte Triduum Paschalne. Są one najważniejszym czasem w życiu Kościoła i stanowią szczyt roku liturgicznego. Obchód Triduum Paschalnego rozpoczyna Msza Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek, punktem kulminacyjnym jest Wigilia Paschalna w Wielką Noc, a kończą Nieszpory Zmartwychwstania Pańskiego. W te święte dni nie tylko wspominamy, ale i uobecniamy w liturgii dzieło naszego odkupienia: poprzez Wieczernik, Ogrójec, śmierć na Kalwarii i Grób, aż do chwalebnego zmartwychwstania. Jest to Pascha Chrystusa, czyli przejście przez śmierć do życia, w której już dziś uczestniczymy w sposób sakramentalny.
Dlatego każdy chrześcijanin powinien dołożyć wszelkich starań, aby dni Wielkiego Tygodnia przeżyć owocnie, uczestnicząc z wiarą w liturgii. Temu służy również czas wielkopostnej pokuty i oczyszczenie z grzechów w sakramencie pokuty i pojednania.
W dzisiejszą niedzielę Kościół obchodzi pamiątkę triumfalnego wjazdu Chrystusa do Jerozolimy dla dokonania swego paschalnego misterium. Mimo wiwatujących tłumów wie, że będzie w tym świętym mieście odrzucony i skazany na śmierć krzyżową. Jednak inauguruje Królestwo, które nie jest królestwem ludzkim, ale Bożym. Do tego Królestwa należą ci, którzy uwierzą w Niego i pójdą za Nim.
Triumfalny wjazd do miasta świętego jest zapowiedzią owego „Niebieskiego Jeruzalem”, do którego wprowadzi nas Chrystus, kiedy przyjdzie w chwale na końcu czasów. Symbolizuje to procesja z palmami, w której idziemy za Chrystusem Królem, jak owi święci i błogosławieni w Królestwie niebeskim.